

Angina menu

Inne choroby zakaźne

Reklama
Prywatność:
Na tej stronie używamy plików cookie Google, by móc świadczyć Ci usługi, personalizować reklamy i analizować ruch. Informacje o tym, jak korzystasz z tej strony, są udostępniane Google. Korzystając z niej, zgadzasz się na to.
Dowiedz się więcej...

Taromentin w leczeniu anginy
Angina to ostre zapalenie migdałków podniebiennych oraz błony śluzowej gardła, które wywołują bakterie paciorkowce beta-hemolizujące z grupy A. Jest to choroba zakaźna przenoszona drogą kropelkową. W leczeniu anginy konieczne jest niezwłoczne zastosowanie antybiotyków, które wykazują skuteczność wobec paciorkowców z grupy A, z grupy penicylin. Wiąże się to z brakiem oporności, jaki wykazują te bakterie na wspomnianą powyżej grupę antybiotyków. Jednym z tego rodzaju leków, stosowanych w leczeniu anginy jest Taromentin.
Opis leku
Taromentin to złożony antybiotyk zawierający w swoim składzie amoksycylinę, a więc antybiotyk z grupy penicylin, a także substancję hamującą enzym, wytwarzany przez bakterie, niszczący penicyliny i czyniący je nieskutecznymi.
Wskazania do zastosowania leku
Lek ten stosuje się w leczeniu zakażeń dróg oddechowych, a więc szczególnie w przypadku anginy, zapalenia gardła, oskrzeli oraz płuc, zakażeń ucha środkowego, zatok przynosowych, dróg moczowych, skórek i tkanek miękkich oraz zakażeń układu pokarmowego.
Sposób przyjmowania leku
Dawkę oraz częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Z reguły Taromentim przyjmuje się przez około 7-10 dni, co osiem godzin, w trakcie spożywania posiłku. Należy dostosować się do wszystkich wskazań zaleconych przez lekarza. Dawka leku może być ustalana indywidualnie, szczególnie w przypadku dzieci oraz ze względu na wagę ciała.
Działania niepożądane
Taromentin może wywołać pewne odczyny uczuleniowe, takie jak: wysypka skórna, gorączka, swędzenie. Niekiedy mogą się pojawić objawy niebezpieczne dla życia pacjenta, w postaci wstrząsu uczuleniowego. Inne niepożądane działania, które mogą wystąpić wraz ze stosowaniem leku Taromentin, to: nudności, wymioty, biegunka, a także niedokrwistość. Objawy te są zazwyczaj łagodne i przemijające. Jeżeli jednak ciągle się utrzymują, bądź następuje ich nasilenie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Możliwym skutkiem ubocznym jest także zapalenie jelita grubego, które wywołuje wodnistą biegunkę, często z domieszką krwi oraz śluzu. Towarzyszy temu silny ból brzucha oraz gorączka.
Szczególna ostrożność
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Taromentin należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub z farmaceutą, jeśli pacjent choruje na mononukleozę zakaźną, jest leczony na chorobę wątroby, bądź nerek, a także w przypadku nieregularnego oddawania moczu. W niektórych przypadkach konieczne jest przeprowadzenie badania, celem stwierdzenia, jaki rodzaj bakterii wywołał u danego pacjenta zakażenie. W zależności od wyników badania pacjent może otrzymać lek w innej dawce, bądź inny, preparat zamienny.